ผมเพิ่งมาเข้าใจความหมายของมันเมื่อได้รู้จักกับผู้ชายคนนี้ ที่ชื่อว่า "เชษฐ์" เมื่อตอนอยู่"สะพานพุทธ"
จุดเริ่มต้นของการได้รู้จักผู้ชายคนนนี้และคำๆนี้คงมาจากที่ผมได้เข้าไป ใช้ชีวิตในสะพานพุทธ ซึ่งผมเองให้นิยามสะพานพุทธว่า "มหาวิยาลัยชีวิต" ครั้งแรกที่ได้เจอพี่เชษฐ์ นั้นผมไม่เคยลืมเลยครับ ผมไปเปิดร้านใหม่ อยู่ใกล้ท่านำ้ที่เค้าเรียกว่า"โป๊ะ" ครั้งแรกที่เดินไป ผมเจอสายตาผู้ชายคนนึงที่มองมาที่เรา ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร ดุ เอาเรื่อง และดูเหมือนจะไม่ชอบพอในตัวเราเสียเลย จากนั้นผมเริ่มติดใจ จึงพยยามสังเกตุพี่เค้าครับ ว่า เค้าไม่พอใจเราตรงไหนหรือเปล่า แต่ปรากฎว่า แกมองแบบนี้กับทุกคน ยกเว้น"สาวๆหน้าตาดี"
อืม !! ที่ผมเล่ามาจริงหมดครับ ผมหล่ะงงจริงๆ ....คิดตามผมน่ะครับ ผู้ชายหน้าตารูปร่างเหมือนพี่ โจ้วง Pause หน้าขาว ตาคม แต่งตัวแบบแนวเมทัล คือ ใส่ถุงเท้าขึ้นมายันเข่า กางเกงสีดำสี่ส่วน เสื้อลายเมทัลร็อคโหดๆ สายตาไม่พอใจใคร แต่......"มานั่งเย็บผ้า ด้วยจักรที่หน้าโป็ะ" .....คือในความรู้สึกผมมันไม่เข้ากันเลยครับ ครั้งแรกที่ผมได้เห็นแก บอกตรงๆครับ น่ากลัวมากไม่น่าไปยุ่งเลย แต่ที่น่าแปลกกว่านั้นคือ จะมีสาวๆ เข้ามาหาแกเยอะมาก บางคนก็เข้ามากอด บางคนก็เข้ามาพูดคุยแบบสนุกสนานมาก ผมนี่แอบหมั่นไส้แกเล็กๆ แต่ต้องเข้าใจ แกหล่อจริง ต้องยอมครับ..
จุดเริ่มต้นของการได้รู้จักผู้ชายคนนนี้และคำๆนี้คงมาจากที่ผมได้เข้าไป ใช้ชีวิตในสะพานพุทธ ซึ่งผมเองให้นิยามสะพานพุทธว่า "มหาวิยาลัยชีวิต" ครั้งแรกที่ได้เจอพี่เชษฐ์ นั้นผมไม่เคยลืมเลยครับ ผมไปเปิดร้านใหม่ อยู่ใกล้ท่านำ้ที่เค้าเรียกว่า"โป๊ะ" ครั้งแรกที่เดินไป ผมเจอสายตาผู้ชายคนนึงที่มองมาที่เรา ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร ดุ เอาเรื่อง และดูเหมือนจะไม่ชอบพอในตัวเราเสียเลย จากนั้นผมเริ่มติดใจ จึงพยยามสังเกตุพี่เค้าครับ ว่า เค้าไม่พอใจเราตรงไหนหรือเปล่า แต่ปรากฎว่า แกมองแบบนี้กับทุกคน ยกเว้น"สาวๆหน้าตาดี"
อืม !! ที่ผมเล่ามาจริงหมดครับ ผมหล่ะงงจริงๆ ....คิดตามผมน่ะครับ ผู้ชายหน้าตารูปร่างเหมือนพี่ โจ้วง Pause หน้าขาว ตาคม แต่งตัวแบบแนวเมทัล คือ ใส่ถุงเท้าขึ้นมายันเข่า กางเกงสีดำสี่ส่วน เสื้อลายเมทัลร็อคโหดๆ สายตาไม่พอใจใคร แต่......"มานั่งเย็บผ้า ด้วยจักรที่หน้าโป็ะ" .....คือในความรู้สึกผมมันไม่เข้ากันเลยครับ ครั้งแรกที่ผมได้เห็นแก บอกตรงๆครับ น่ากลัวมากไม่น่าไปยุ่งเลย แต่ที่น่าแปลกกว่านั้นคือ จะมีสาวๆ เข้ามาหาแกเยอะมาก บางคนก็เข้ามากอด บางคนก็เข้ามาพูดคุยแบบสนุกสนานมาก ผมนี่แอบหมั่นไส้แกเล็กๆ แต่ต้องเข้าใจ แกหล่อจริง ต้องยอมครับ..
Mr.T เรื่องที่ผมแปลกใจในซีซั่นนี้คือ ผู้ชายหน้าตาดีคนนึง ทำไมถึงเลือกมานั่งเย็บผ้าแบบนี้ว่ะ แปลกกว่านั้น แต่งตัวโคตรแนว แต่ทำไมมาทำอาชีพนี้ฟ่ะ น่าหมั่นไส้กว่า ทำไมสาวๆรุมแกเยอะจังว่ะ...
ว่าด้วยเรื่องของคำว่า"สุภาพบุรษลูกผู้ชาย"...2
หลังจากนั้นไม่นานผมได้มีโอกาสได้รู้จักกับแกมากขึ้นครับ ประโยคแรกที่แกเรียกผม ผมยังจำได้เลยครับ "เฮ้ย..เราอ่ะ มานี่ดิ่" ผมก็เดินเข้าไปหาแกแบบกลัวๆกล้าๆ "มาเปิดร้านใหม่หรอ ขายอะไรอ่ะ" "บ็อกเซอร์ครับ" อืม บ็อกเซอร์คืออะไร หมาหรอ..!! คนเค้าจะซื้อหรอ" ผมเอง งง!!เลยครับ ไม่รู้แกมาไม้ไหน ผมก็ตอบ"ไม่ใช่ครับพี่ มันเป็นกางเกงที่ใส่ข้างในครับ คล้ายๆกางเกงใน แต่มันยาวกว่าและใส่เป็นกางเกงขาสั้นได้ด้วย" อ้อหรอ..."ได้ข่าวมีหลายร้านนี่เราอ่ะ" ผมตอบ "ใช่ครับ" เอ่อ มันขยันจริงๆ ยังไงก็อย่าลืมหาเวลาไปใช้เงิน หาความสุขบ้างหล่ะ ทำแต่งานจนลืมตัวเอง แก่ไปจะเสียดายน่ะ 555" ผมฟังแล้ว อึ้งครับ ได้แต่ตอบ "ครับ" แล้วเดินไป แค่วันแรกที่ผมได้คุยกับพี่เค้า มันยิ่งตั้งคำถามมากมายเกี่ยวกับตัวแกมากขึ้นครับ.. เพราะส่วนใหญ่คนที่สะพานพุทธก็น่ากลัวกันอยู่แล้ว แต่"คำพูดที่แกพูดออกมา มันเต็มไปด้วยความเข้าใจและกำลังใจ" มาในคำพูดเหล่านั้น "ท่าทาง บุคคลิกกับพฤติกรรมที่แกเป็นภายนอก มันช่างแตกต่างกับความคิดและจิตใจ"ของแกเหลือเกินครับ หลังจากนั้นไม่นานผมก็มีโอกาสได้พูดคุยกับแกมากขึ้น จนเริ่มสนิทกัน
ผมยังจำคำถามที่ผมถามพี่เชษฐ์ได้อยู่เลยครับ "พี่เชษฐ์ ชอบผู้หญิง แบบไหน...?" รู้ไหมครับแกตอบผมว่าออะไร แกตอบ"ชอบผู้หญิง ตอนเมา....!!!!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น